കൂലിവായനക്കാര്‍
ജീവിതത്തിലെ തിരക്കുകള്‍(?)ക്കിടയില്‍ വായനയ്ക്ക് അധികം ടൈം ഇപ്പോള്‍ കിട്ടാറില്ല. പക്ഷെ സാഹിത്യ വിദ്യാര്‍ഥിക്ക് വായനയില്ലാതെ വരുന്നത് ഉള്‍കൊള്ളാന്‍ സാധിക്കുന്ന കാര്യമായി ചിലരെങ്കിലും ഇപ്പോഴും കരുതാതതിനാല്‍ നമ്മള്‍ ഒരു സഞ്ചരിക്കുന്ന ലൈബ്രറി ആണെന്ന് മാലോകരെ അറിയിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കാതെ തരമില്ല. അതിനു ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഏതെങ്കിലും എഴുത്തുകാരന്റെ പേരോ പുള്ളിക്കാരന്‍ മൊഴിഞ്ഞ ഏതെങ്കിലും തിരുസൂക്തങ്ങളോ കഥയോ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ പേരോ ഒക്കെ പരാമര്‍ശിക്കേണ്ടി വരും. തിരയ്ക്കിനിടയില്‍ ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കി വയ്ക്കും? അവിടെയാണ് പണ്ടത്തെ ജൂനിയര്‍ വിദ്യാര്‍ഥി രക്ഷയ്ക്കെതുന്നത് വായിക്കാനായി ആരെയെങ്കിലും ചുമതലപ്പെടുത്തുക. അദ്ദേഹം വായിച്ചത് ലളിതമായി, സംക്ഷിപ്തമായി പറഞ്ഞുതരും. അത് എവിടെയെങ്കിലും എഴുതിവെച്ചാല്‍ മതി. സന്ദര്‍ഭം വരുമ്പോള്‍ എടുത്ത് പ്രയോഗിച് ആളാവാം. വാട്ട്‌ ആന്‍ ഐഡിയ സര്‍ജീ!
എനിക്ക് അതിനായി രണ്ടു കൂലിവായനക്കാരെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. (കൂലിയെഴുത്തുകാര്‍ എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട് അല്ലെ?അതുപോലെ ഒരു സാധനമാണ് ഈ കൂലിവായനക്കാരും. മലയാള ഭാഷയ്ക്ക് എന്റെയൊരു എളിയ സംഭാവന) ഒന്ന് എന്റെ ആത്മാര്‍ത്ഥ സുഹൃത്ത് മുജീബ്. കെമിസ്ട്രി ബിരുദധാരിയാണ്. ഇപ്പോള്‍ ആകാശത്തേക്ക് റോക്കെറ്റ്‌ വിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സ്ഥാപനത്തില്‍ അസിസ്റ്റന്റ്‌ ആണ്. രണ്ടാമത്തേത് എന്റെ പ്രിയ വിദ്യാര്‍ത്ഥിനി നജ്മ. ആളിപ്പോള്‍ പ്ലസ്‌വണ്ണിനു പഠിക്കുന്നു. മിടുക്കിയാണ്. രണ്ടുപേരും നല്ല ഉശിരന്‍ vaayanakkaaraanu. എന്ത് കിട്ടിയാലും കുത്തിയിരുന്ന് വായിച്ചോളും. ആര്‍ക്കും ഒരു ശല്യവുമില്ല. രണ്ടുപേരുടെയും മുഖ്യ ലക്‌ഷ്യം ഒരു glorified stenographer ആവുക എന്നതാണ്. മനസിലായില്ല അല്ലെ? സിവില്‍ സര്‍വീസ്! ഞെട്ടിയോ? ഷാജി കൈലാസിന്റെ സിനിമ കാണാത്തതിനു ഞാനെന്ത് പിഴച്ചു? ആ, അപ്പോള്‍ പറഞ്ഞത്, രണ്ടാള്‍ക്കും അതിനുള്ള പൊട്ടന്‍ഷ്യല്‍ ഉണ്ട്. അവരുടെ ഉണ്തിനിടയില്‍ എന്റെയൊരു തള്ളുകൂടി. അങ്ങനെ വിചാരിച്ചോട്ടെ പാവങ്ങള്‍! എന്റെ ഗൂഡമായ ഉദ്ദേശ്യം അവര്‍ അറിയണ്ട.ഞാന്‍ എന്നെക്കൊന്ടങ്ങ്‌ തോറ്റു! എന്റെയൊരു ബുദ്ധിയേ!
പുസ്തക മേളകളിലും ബുക്ക് ഷോപ്പുകളിലും കയറിയിറങ്ങി കയ്യിലുള്ള കാശിനെല്ലാം പുസ്തകങ്ങള്‍ വാരിക്കൂട്ടുകയാണ് ഇപ്പോള്‍ എന്റെ പ്രധാന വിനോദം. വാങ്ങിക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങള്‍ എല്ലാം രണ്ടായി പകുത്തു മേല്‍പ്പറഞ്ഞ കൂലി വായനക്കാരെ ഏല്‍പ്പിക്കും. പിന്നെ അവരുടെ ജോലി. ഞാന്‍ സ്വസ്ഥമായി എന്റെ വീട്ടിലെ ചാരുകസേരയില്‍ നിവര്‍ന്നു കിടക്കും. ഹഹഹ എന്തൊരു സുഖം!
എന്റെ ഉദ്ദേശ്യം മുജീബിനു കുറച്ചു പിടികിട്ടിയെന്ന് തോന്നുന്നു. പുള്ളിക്കാരനിപ്പോള്‍ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി നല്ലത് പറയാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. "നീയെന്താട രാജകുമാരനാണോ? ഞാന്‍ നിന്റെ വാല്യക്കാരനാണോ?" എന്നൊക്കെയാണ് ഇപ്പോള്‍ അദ്ധേഹത്തിന്റെ ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങള്‍. എന്റെ വിദ്യാര്‍ത്ഥിനി സുഹൃത്തിനു ഇനിയും കാര്യം പിടികിട്ടിയിട്ടില്ല. താന്‍ വായിച്ചു വായിച്ച് ഒരു നല്ല നിലയില്‍ എത്തണമെന്നാണ് സര്‍ ആത്മാര്‍ഥമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്നാണു അവളുടെ വിശ്വാസം. ആ വിശ്വാസം അക്ഷരം പ്രതി ശെരിയാനെങ്കിലും കൂടെ വേറൊരു മഹത്തായ, സെല്‍ഫിഷ് ആയ ഒരു ഉദ്ദേശ്യം കൂടി എനിക്ക് ഉണ്ടല്ലോ എന്നാലോചിക്കുമ്പോള്‍ "ദൈവമേ, ഞാന്‍ ഈ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ തെറ്റാണോ" എന്നും തോന്നുന്നുണ്ട്.
ഏതായാലും എന്റെ ഈ സംരംഭത്തിന് ഞാന്‍ എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും നേരുന്നു. "സര്‍വലോക രക്ഷിതാവായ തമ്പുരാനേ, എന്റെ കൂലിവായനക്കാരുടെ മനസ്സ് ഇപ്പോഴെങ്ങും നീ മാറ്റിമറിക്കല്ലേ"
പിന്കുറി: ഈ കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും തികച്ചും yaathaarthyamaanu. ഇതിനു ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതോ മരിച്ചവരോ ആയ ആരുമായും സാദൃശ്യം തോന്നാവുന്നതാണ്.
പിന്കുറി 2: ആദ്യത്തെ പിന്കുറി മുന്കുറിയായി വെക്കേണ്ടതാണ്. ക്ഷമിക്കണം മറന്നുപോയി.
പത്താം ക്ലാസില്‍ പഠിക്കുമ്പോഴാണ് പരീക്ഷയില്‍ കാണിക്കുന്ന കൊച്ചു കൊച്ചു ക്രമക്കേടുകളുടെ ഒരു നൂതനരൂപം എന്റെ ശ്രദ്ധയില്‍ പെടുന്നത്. അത് കാണിച്ച തന്നതാകട്ടെ എന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്തും പഠനത്തില്‍ മുന്‍നിരയില്‍ നില്‍ക്കുന്നവനുമായ അഭിജിത്ത്. പരീക്ഷ തുടങ്ങുന്നതിനു വളരെ മുന്പ് തന്നെ ഞങ്ങള്‍ മിക്കവരും പരീക്ഷാഹാളില്‍ എത്തും. പത്താം ക്ലാസുകാര്‍ക്കും എട്ടാം ക്ലാസുകാര്‍ക്കും മിക്ക ദിവസങ്ങളിലും ഒരുമിച്ചാവും പരീക്ഷ. രണ്ടു ക്ലാസുകാരും ഇടവിട്ടാണ് ബെഞ്ചുകളില്‍ ഇരിക്കുന്നത്. പരീക്ഷയില്‍ ഏറെ പ്രധാനപ്പെട്ടതും ചോദിയ്ക്കാന്‍ ചാന്‍സ് ഉള്ളതും ചെറുതുമായ ചില പൊയ്ന്റുകളും സമവാക്യങ്ങളും വര്‍ഷങ്ങളും ഒക്കെ അഭിജിത്ത് അടുത്തിരിക്കുന്ന എട്ടാം ക്ലാസുകാരനെ പഠിപ്പിക്കും. പിന്നെയത് അവന്‍ ചോദിക്കുമ്പോള്‍ പറയേണ്ടത് ജൂനിയര്‍ വിദ്യാര്‍ഥിയുടെ ജോലിയും കടമയും ആണ്. സീനിയര്‍ വിദ്യാര്‍ഥി ജൂനിയറിനോട് സംസാരിക്കുന്നത് ഇന്വിജിലറ്റെര്‍ആയി നില്‍ക്കുന്ന അധ്യാപകന്‍ (പിക) ശ്രധിക്കുകയുമില്ല. വളരെ പ്രയോജനകരമായ ഒരു പരിപാടിയാണിത്. ആര്‍ക്കും ഉപദ്രവവുമില്ല. പ്രത്യക്ഷമായ പരീക്ഷാ ക്രമക്കെടുമാകുന്നില്ല. മാര്‍ക്കും കിട്ടും. എന്തൊരു ബുദ്ധി! പാവം ജൂനിയര്‍ വിദ്യാര്‍ഥിയുടെ കാര്യമാണ് കഷ്ടം. അവന്‍ എന്തൊക്കെ പഠിച്ച ഓര്‍ത്തു വെക്കണം?
ഈ വിദ്യ ഞാന്‍ പിന്നീട് പ്രയോഗിച് നോക്കിയിട്ടുണ്ട്. നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അഭിജിതില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ജുനിയരിനെയല്ല ഞാന്‍ ജോലി ഏല്‍പ്പിക്കുക. പിന്നെ, നമ്മള്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ഉടനെ ഇപ്പോഴത്തെ ജുനിയരന്മാര്‍ അങ്ങ് അനുസരിക്കാന്‍ പോവുവല്ലേ? ജീവിതത്തിലെ തിരക്കുകള്‍(?)ക്കിടയില്‍ വായനയ്ക്ക് അധികം ടൈം ഇപ്പോള്‍ കിട്ടാറില്ല. പക്ഷെ സാഹിത്യ വിദ്യാര്‍ഥിക്ക് വായനയില്ലാതെ വരുന്നത് ഉള്‍കൊള്ളാന്‍ സാധിക്കുന്ന കാര്യമായി ചിലരെങ്കിലും ഇപ്പോഴും കരുതാതതിനാല്‍ നമ്മള്‍ ഒരു സഞ്ചരിക്കുന്ന ലൈബ്രറി ആണെന്ന് മാലോകരെ അറിയിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കാതെ തരമില്ല. അതിനു ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഏതെങ്കിലും എഴുത്തുകാരന്റെ പേരോ പുള്ളിക്കാരന്‍ മൊഴിഞ്ഞ ഏതെങ്കിലും തിരുസൂക്തങ്ങളോ കഥയോ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ പേരോ ഒക്കെ പരാമര്‍ശിക്കേണ്ടി വരും. തിരയ്ക്കിനിടയില്‍ ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കി വയ്ക്കും? അവിടെയാണ് പണ്ടത്തെ ജൂനിയര്‍ വിദ്യാര്‍ഥി രക്ഷയ്ക്കെതുന്നത് വായിക്കാനായി ആരെയെങ്കിലും ചുമതലപ്പെടുത്തുക. അദ്ദേഹം വായിച്ചത് ലളിതമായി, സംക്ഷിപ്തമായി പറഞ്ഞുതരും. അത് എവിടെയെങ്കിലും എഴുതിവെച്ചാല്‍ മതി. സന്ദര്‍ഭം വരുമ്പോള്‍ എടുത്ത് പ്രയോഗിച് ആളാവാം. വാട്ട്‌ ആന്‍ ഐഡിയ സര്‍ജീ!
എനിക്ക് അതിനായി രണ്ടു കൂലിവായനക്കാരെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. (കൂലിയെഴുത്തുകാര്‍ എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട് അല്ലെ?അതുപോലെ ഒരു സാധനമാണ് ഈ കൂലിവായനക്കാരും. മലയാള ഭാഷയ്ക്ക് എന്റെയൊരു എളിയ സംഭാവന) ഒന്ന് എന്റെ ആത്മാര്‍ത്ഥ സുഹൃത്ത് മുജീബ്. കെമിസ്ട്രി ബിരുദധാരിയാണ്. ഇപ്പോള്‍ ആകാശത്തേക്ക് റോക്കെറ്റ്‌ വിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സ്ഥാപനത്തില്‍ അസിസ്റ്റന്റ്‌ ആണ്. രണ്ടാമത്തേത് എന്റെ പ്രിയ വിദ്യാര്‍ത്ഥിനി നജ്മ. ആളിപ്പോള്‍ പ്ലസ്‌വണ്ണിനു പഠിക്കുന്നു. മിടുക്കിയാണ്. രണ്ടുപേരും നല്ല ഉശിരന്‍ vaayanakkaaraanu. എന്ത് കിട്ടിയാലും കുത്തിയിരുന്ന് വായിച്ചോളും. ആര്‍ക്കും ഒരു ശല്യവുമില്ല. രണ്ടുപേരുടെയും മുഖ്യ ലക്‌ഷ്യം ഒരു glorified stenographer ആവുക എന്നതാണ്. മനസിലായില്ല അല്ലെ? സിവില്‍ സര്‍വീസ്! ഞെട്ടിയോ? ഷാജി കൈലാസിന്റെ സിനിമ കാണാത്തതിനു ഞാനെന്ത് പിഴച്ചു? ആ, അപ്പോള്‍ പറഞ്ഞത്, രണ്ടാള്‍ക്കും അതിനുള്ള പൊട്ടന്‍ഷ്യല്‍ ഉണ്ട്. അവരുടെ ഉണ്തിനിടയില്‍ എന്റെയൊരു തള്ളുകൂടി. അങ്ങനെ വിചാരിച്ചോട്ടെ പാവങ്ങള്‍! എന്റെ ഗൂഡമായ ഉദ്ദേശ്യം അവര്‍ അറിയണ്ട.ഞാന്‍ എന്നെക്കൊന്ടങ്ങ്‌ തോറ്റു! എന്റെയൊരു ബുദ്ധിയേ!
പുസ്തക മേളകളിലും ബുക്ക് ഷോപ്പുകളിലും കയറിയിറങ്ങി കയ്യിലുള്ള കാശിനെല്ലാം പുസ്തകങ്ങള്‍ വാരിക്കൂട്ടുകയാണ് ഇപ്പോള്‍ എന്റെ പ്രധാന വിനോദം. വാങ്ങിക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങള്‍ എല്ലാം രണ്ടായി പകുത്തു മേല്‍പ്പറഞ്ഞ കൂലി വായനക്കാരെ ഏല്‍പ്പിക്കും. പിന്നെ അവരുടെ ജോലി. ഞാന്‍ സ്വസ്ഥമായി എന്റെ വീട്ടിലെ ചാരുകസേരയില്‍ നിവര്‍ന്നു കിടക്കും. ഹഹഹ എന്തൊരു സുഖം!
എന്റെ ഉദ്ദേശ്യം മുജീബിനു കുറച്ചു പിടികിട്ടിയെന്ന് തോന്നുന്നു. പുള്ളിക്കാരനിപ്പോള്‍ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി നല്ലത് പറയാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. "നീയെന്താട രാജകുമാരനാണോ? ഞാന്‍ നിന്റെ വാല്യക്കാരനാണോ?" എന്നൊക്കെയാണ് ഇപ്പോള്‍ അദ്ധേഹത്തിന്റെ ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങള്‍. എന്റെ വിദ്യാര്‍ത്ഥിനി സുഹൃത്തിനു ഇനിയും കാര്യം പിടികിട്ടിയിട്ടില്ല. താന്‍ വായിച്ചു വായിച്ച് ഒരു നല്ല നിലയില്‍ എത്തണമെന്നാണ് സര്‍ ആത്മാര്‍ഥമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്നാണു അവളുടെ വിശ്വാസം. ആ വിശ്വാസം അക്ഷരം പ്രതി ശെരിയാനെങ്കിലും കൂടെ വേറൊരു മഹത്തായ, സെല്‍ഫിഷ് ആയ ഒരു ഉദ്ദേശ്യം കൂടി എനിക്ക് ഉണ്ടല്ലോ എന്നാലോചിക്കുമ്പോള്‍ "ദൈവമേ, ഞാന്‍ ഈ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ തെറ്റാണോ" എന്നും തോന്നുന്നുണ്ട്.
ഏതായാലും എന്റെ ഈ സംരംഭത്തിന് ഞാന്‍ എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും നേരുന്നു. "സര്‍വലോക രക്ഷിതാവായ തമ്പുരാനേ, എന്റെ കൂലിവായനക്കാരുടെ മനസ്സ് ഇപ്പോഴെങ്ങും നീ മാറ്റിമറിക്കല്ലേ"
പിന്കുറി: ഈ കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും തികച്ചും yaathaarthyamaanu. ഇതിനു ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതോ മരിച്ചവരോ ആയ ആരുമായും സാദൃശ്യം തോന്നാവുന്നതാണ്.
പിന്കുറി 2: ആദ്യത്തെ പിന്കുറി മുന്കുറിയായി വെക്കേണ്ടതാണ്. ക്ഷമിക്കണം മറന്നുപോയി.
Congratzzzzzzzzzz..............I feel a Basherian style.(I know he z your favourite writer.)Keep writing...
ReplyDeleteഎന്നാലും കൂട്ടുകാരാ ഈ കൊടും ചതി :)നല്ല രസമുണ്ട് വായിക്കാന്‍.ഇനീം എഴുതുക,എഴുതികൊന്ടെയിരിക്കുക.ആ പിന്കുറിപ്പ് കിടിലം .എന്ന് സ്വന്തം കൂലി വായനക്കാരന്‍(ഇനി ഞാന്‍ ഒരു രഹസ്യം പറയാം .ചക്കാത്തിന് പുതിയ പുസ്തകം വായിക്കാന്‍ കിട്ടിയാല്‍ പുളിക്കുമോ?കാട്ടിലെ തടി അച്ചുന്റെ കാശ് വായികടാ, വായിക്ക്.വാഴ നനയുംപോ ഈ ചീരകളും കൂടി നനയട്ടെ.)
ReplyDelete